گزارش کنگره

کنگره مدیریت بحران در حوادث و بلایا

پنجمین کنگره بین المللی بهداشت ، درمان و مدیریت بحران در حوادث و بلایا از مورخ پنجم تا هفتم بهمن ماه در مرکز همایشهای رازی تهران برگزار شد.

این کنگره به منظور ارتقا دانش فنی و آمادگی مجموعه عظیم بهداشت و درمان تشکیل شده بود . در ساعات و روزهای اول پس از وقوع بلایای طبیعی (که بعضاً ساعات طلایی نامیده می شود) ، بدنه پزشکی کشور بیش از بسیاری از ارگانها درگیر کار امداد و نجات می شود؛ رسالتی سترگ دارد و این امر آمادگی تمام عیار بدنه جامعه پزشکی را برای مهار بحران طلب می کند ... ادامه مطلب

ادامه مطلب

گزارش کنفرانس AIJ 2011

تمرین با هم حرف زدن

از تاریخ ۲۳ تا ۲۵ماه آگوست (  ۱ تا ۳ شهریورماه ) دانشگاه واسِدا  (Waseda university 早稲田大学) در شهر توکیو میزبان تعداد ۱۴۷۰۰ تن از محققین ... ادامه مطلب

ادامه مطلب

گزارش سمینار

گزارش

به جهت شرکت در سمینار تحلیل و بررسی زلزله و سونامی ۱۱ مارس توهوکو و بنا به هماهنگی و دعوت دوست بزرگوار و فعال ، جناب مهندس نیکوفر سفر اخیر به ایران انجام شد که به جهت مستندسازی پاره ای از آنچه که گذشت بی مناسبت نیست که موارد ذیل ذکر شود :

۱- در مجموع در این هفت روز امکان همصحبتی و هم اندیشی با مهندسین و متخصصین کشورمان در خصوص زلزله اخیر ژاپن درقالب برگزاری سه سمینار یا کارگاه آموزشی ... ادامه مطلب

ادامه مطلب

تویاما

تویاما

فرصت چهار پنج ساعتۀ حضور در قطار، مجالی بود برای تنظیم و مرتب کردن بخشی از یادداشتهای سفر به تویاما . مجال بارگزاری عکسها هنوز نشده و در فرصتی باید وقتی هم برای این کار اختصاص داده شود  .... ادامه مطلب

ادامه مطلب

رؤیایِ پل

حال که بحث پل آکاشی پیش آمد و صحبت به پل و پلسازی رسید ، بد نیست که نوشتاری که پس از سفر مرداد ماه گذشته قلمی شده بود را با اندکی ویرایش در اینجا بیاورم . هرچند که این متن را برای آرشیو قسمت "سفر نوشته ها"  تنظیم کرده بودم ، اما گرفتاری ها مانع از بارگزاری متن شده بود . حال قرارگیری آن بعد از مطلب مرتبط با پل آکاشی بی مناسبت نیست.

 رؤیایِ پُل

۱-  نوروز ۸۶ بود که ایمیلی دریافت کردم از جناب پروفسور ابوالحسن آستانه، استاد دانشگاه برکلی مبنی بر گزارش بازدید ۱۱ روزه و تحقیقات ایشان در خصوص پل بزرگراهی که چند مدّتی قبل در آمریکا و بر روی رودخانه ی می سی سی پی فرو ریخته بود و علاوه بر اینکه باعث کشته شدن ۱۳ نفر به همراه ۱۰۰ زخمی شده بود، یک اتفاق بسیار تلخ بود برای وزارت راه آمریکا. این خبر هیچ پوششی در تلویزیون و مطبوعات ما نداشت.^(۱)  جناب ابوالحسن آستانه ایرانی ارزشمندی که نامشان در ایران و برای بسیاری از مهندسین سازه و عمران چندان شناخته شده نیست، در مجامع علمی-دانشگاهی آمریکا اما چهره ای بسیار شناخته شده هستند و بسیاری از اساتید صاحب نام فعلی در دانشگاه های مطرح آن کشور، زمانی دانشجوی ایشان بوده اند، چرا که بِرکلی    ... ادامه مطلب

ادامه مطلب

سفر به ایران

سفر به ایران 

محدودیت زمانی شدید و فشردگی برنامه ها در سفر اخیر به ایران باعث شد تا نتوان با بسیاری از دوستان و عزیزان ملاقات داشته و بسیاری از کارها مطابق تصوّرات قبل از سفر پیش نرود. اما شاید مهمترین دستاورد این سفر ، فرصتی بود برای نگاه به خود از بیرون .

بعد از یک سال و نیم حضور در کشور و هم صحبتی با عزیزانی که مدّتی نسبتاً طولانی از دیدارهایمان گذشته ، مجالی است برای تامّل در احوال خود ، کشور خود و نحوۀ زیستن خود. فرصتی برای نگاه به خود از بیرون . نگاه به خودی که تا کنون در متن زندگی و درگیر حل و فصل مسائل جاری بوده و امروز فرصتی یافته تا چگونه زیستنِ گذشتۀ خود را در بوتۀ نقد و در پیش روی خود بگذارد.

بسیاری از امور و مسائل عادی و بر سیاق سابق می نمود و گویی چنین نیست که تو مدّتی است در این میانه نیستی ، ... ادامه مطلب    

ادامه مطلب

بازدید از سازمان ملل متّحد، گزارش سفر - بخش سوّم

بازدید از سازمان ملل مُتّحد

   United Nations 

 (گزارش سفر - بخش سوّم)

در میان بازدیدها ، یکی از مواردی که تأثیر زیادی بر من داشت بازدید از ساختمان سازمان ملل و نمایشگاه واقع در ساختمان سالن اجلاس سران کشورها بود . نمی دانم چرا امّا احساس می کنم که تجربۀ فضای خاصّی بود . شاید چون جایی است که به ازای هر چند میلیون نفر یک صندلی وجود دارد و همۀ ملل مختلف کرۀ زمین ، این کرۀ پر درد و خونریزی ، در آنجا جایگاهی دارند. شاید چون در آنجا احساس می کنی که اینجا جایی است که یک نماینده از هر کشور می نشیند و حرفها و رفتار آن نفر بر زندگی و سرانجام مردمش تأثیرگذار است ... یا شاید چون احساس می کنی که چقدر این مکان می توانست مکان مهم و تاثیرگذارتری در کاستن از خونریزی ها و آوارگی های نقاط مختلف این کره داشته باشد ، اما چنین تاثیری و کارکردی را ندارد ( نه که بگویم هیچ کارکردی ندارد ، اما این مورد و این کارکرد را دارا نیست ). امّا هر چه هست در تو احساس حضور در یک فضای سنگین و پُر را ایجاد می کند. جایی که تنها به خود و ملّتت نمی اندیشی و یک جور "بودنِ" دیگران را نیز حس می کنی .«همه اینجا هستند! همه .»

چند نکته ای از این بازدید را به شرح ذیل یادداشت برداری کرده ام :

۱- در ورودی ساختمان سازمان ملل ..... ادامه مطلب 

     

ادامه مطلب

تأمّلی در برخی تفاوتهای آمریکا و ژاپن

نه بر فراز یک قلّه ، که بر فراز دو قلّه

و از دو مسیر مُتفاوت

(تأمّلی در برخی تفاوتهای آمریکا و ژاپن )

گزارش سفر- بخش دوم

برای اظهار نظر عمیق و استوار در مورد کشوری و فرهنگی باید حداقل دو سالی را در آن کشور زیست و با مردمانش رفت و آمد ، مراوده و به تعبیری حشر و نشر داشت تا شناختی نسبتاً واقعی از نقاط قوّت و ضعف ساختارهای مدنی و شاکله های فرهنگی بدست آید . این را از این جهت می گویم که انتظار ندارم که سفر اخیر به کشور آمریکا نگاهی چنین عمیق را برایم ایجاد کرده باشد . اما از ابتدای ورود به این کشور برخی تفاوتهای موجود نسبت به ژاپن به شکل محسوسی به چشم می آید . تفاوتهایی که هر یک «نشانه ای» هستند از عمق برخی فاصله های فرهنگی در این دو سرزمین .

آمریکا اقتصاد اوّل دنیا و ژاپن اقتصاد دوّم دنیا را داراست . امّا اکنون کاملاً بر این باورم که اشتباه بزرگی خواهد بود که توسعه و یا «صنعتی بودنِ»هر دو کشور را دلیلی بر وجود شاخصه های فرهنگی غربی (Western) در هر دو کشور بدانیم . تفاوتهای فرهنگی به قدری زیاد است که واقعا می توان واژه "دو فرهنگ متفاوت " را برای فضای موجود در این دو کشور بکار برد . ... ادامه مطلب

 

 

در قطار شین کانسن توکیو 

ادامه مطلب

سفر به آمریکا، گزارش - بخش اول

سفر به آمریکا -گزارش

(بخش اوّل)

سفر به آمریکا فرصتی بود تا دو فضای متفاوت را تجربه کنم . فضای حضور در کنفرانس سازه های فولادی که توسط دانشکده مهندسی عمران یکی از برترین دانشگاههای آمریکا برگزار می شد ، و همچنین امکان بازدیدهایی از برخی نقاط مهم شهرهای فیلادلفیا ، نیویورک و میناپلیس.

 در این کنفرانس چهارصد محقّق از ۳۱ کشور مختلف دنیا در شهر فیلادلفیا گرد آمدند تا ۱۸۰ مقاله را طی مدّت چهار روز به بحث و بررسی بگذارند . فیلادلفیا شهر تاریخی آمریکا محسوب می شود . شهری که تاریخ استقلال این کشور را به آن مربوط می دانند و ُپر است از ساختمانهای قدیمی با معماری و عمر حدود دویست سال. در نیویورک نیز در منطقۀ منهتن ساکن بودم که پرتراکم ترین منطقه کشور محسوب می شود و پس از شانگهای بیشترین آسمانخراشهای دنیا در این منطقه واقع شده است. حدود نصف روز نیز بازدیدی داشتم از شهر میناپلس واقع در کنار رود می سی سی پی.

در میان برخی بازدیدهایی که داشتم مطالبی را یادداشت کرده ام که طی چند نوبت بخشهایی را در وبلاگ قرار خواهم داد . در این مجال و این نوبت ، به ذکر گزارش فهرست وار و کوتاهی از برنامه های سفر پرداخته و در نوبت های دیگر برخی تحلیل ها و دیده ها و شنیده ها را خواهم نگاشت .

**********************

روز ۱۵ آگوست با پرواز ۱۵:۳۰ هواپیمایی north-west از فرودگاه ناریتای توکیو حرکت کردیم و "همان روز"  دوساعت قبل تر!! (ساعت ۱۳:۳۰) در فرودگاه دترویت هواپیما به زمین نشست. فرودگاه دترویت فرودگاهی است نوساز و عظیم که بزرگی سالن اصلی فرودگاه باعث شده تا طراحان برای حرکت مسافران در خود سالن، مونوریل تعبیه نمایند . مونوریل در ...  ...ادامه مطلب

ادامه مطلب

سفر

سفر

از طرف دانشگاه کوبه برای شرکت در کنفرانس سازه های فولادی عازم آمریکا هستم و لذا حدود دوهفته ای را در سفر خواهم بود . کنفرانس در دانشگاه Lehigh شهر فیلادلفیا برگزار می شود و طی مدت پنج روز به آخرین دستاوردهای محققین و متخصصین در حوزه سازه های فولادی پرداخته می شود . روز آخر کنفرانس نیز به بازدیدهایی از برخی پروژهای در دست احداث در شهر نیویورک اختصاص دارد . سخنرانی و ارائه مقاله من فردا و در برنامه افتتاحیۀ روز اول منظور شده و بجز این روز ،مابقی فرصتی خواهد بود گرانقدر برای شنیدن و آموختن . 

فولاد یکی از مصالح پر استفاده در امر ساخت سازه های صنعتی ، ساختمانهای مرتفع ، پل ها و ... است و "STESSA" (بررسی رفتار سازه های فولادی در مناطق زلزله خیز) مهمترین کنفرانسی است که از ۱۹۹۴ هر سه سال یکبار به منظور هم اندیشی متخصصین این امر برگزار می شود . نوبت قبل کنفرانس در ژاپن برگزار شده بود و این بار در آمریکا برگزار می شود.

عزم آن است که در طول سفر بیشتر و پیشتر به قلم و کار قلمزنی همّت بگمارم. شاید فرصتی مناسب باشد برای بدست آوردن یک دید مقایسه ای -هرچند محدود- در خصوص برخی تفاوتهای ماهوی و ظاهری بین ژاپن و آمریکا.  نوشتن مهمترین و بزرگترین کلاس درس است برای غور در جزئیات، و بی نویسندگی دیده ها و شنیده ها عمقی نخواهد یافت و نخواهد داشت و در گذر بادهای روزگار پس از مدّتی بر باد خواهد رفت .از آنچه بنویسم حتماً در صفحات آتی وبلاگ بهره خواهم جست .... تا چه بازی رُخ نماید به تعبیر حافظ بیدقی خواهیم راند ...